Dag 35-38 Santiago-Fisterra-treinreis

Amigo's,

Dag 34 was ons laatste reisverhaal had ik beloofd, maar ....we zijn nog niet thuis. En een verhaal kent ook een afsluitend deel, geen samenvatting maar wel een conclusie of het resultaat. Het is helaas iets meer geworden, na dit komt er nog één, maar dit heeft dus niet meer te maken met onze fietsprestatie! Je mag dus rustig stoppen met lezen, niemand die je iets kwalijk neemt, behalve jijzelf Por Favor!!

Vrijdag hebben we eerst rustig orde op zaken gesteld en de was gedaan. 's Middags in 'de huiskamer' van de Hollandse pelgrino's kennis gemaakt met Henk en Trees, 2 alleraardigste vrijwilligers die hier 2 weken op eigen kosten (alleen een appartement) verblijven. Daarna de kathedraal echt bekeken en zijn onze Belgen weer tegen gekomen. Kaartjes voor de terugreis gekocht, we zouden met de bus gaan, maar toch maar gekozen voor de trein naar Madrid, info gehad over de bus naar Fisterra, kaarsjes (elektrisch!) opgestoken, en kaarten geschreven. Later die avond samen gegeten met de Belgen in een prima restaurant; Manollo.

Zaterdag vroeg opgestaan om de bus van 9 uur te halen, het was 30min lopen, komen we daar, blijk je toch geen kaartje in de bus te kunnen kopen (deze reed direct en duurde maar 2 uur) later bleek dit wel in de bussen na 9uur. De bus was echter een lijnbus en reed een route langs de kust (3uur), de rit bleek gelukkig erg mooi! Op de terugreis moest je sowieso de lange rit nemen, dus zagen we alles 2 keer, maar ook van de andere kant. 
Fisterra bleek als plaats niet zo veel voor te stellen, maar het havengebied was mooi. Hier hebben we een vino blanco met een heerlijke 'Bandeja Galeon'  (visschotel) genomen, met voor ons een onbekend soort schaaldier, Percebes of Barnacles, een soort hoefje van schelpen, heel apart. Drie kwartier lopen verder was de vuurtoren (el Fargo) deze had, door het zijn van de meest westelijke plek van het Europese vaste land, een aparte aantrekkingskracht. De camino's gebruiken deze plek al jaren voor het achterlaten van schoenen, kaartjes of het verbranden van hun kleren als teken van het afleggen van je oude lasten of zorgen, en verder gaan met een nieuw leven of begin. Hier hebben we symbolisch, of misschien toch uit overtuiging, wat dingen verbrand. Fenna een t-shirt en Philip een pet en een paar sokken, dus; De la cabeza al dedo del pie (van top tot, eh en teen) op een plekje waar niet teveel wind maar wel trek was, hebben we met een reclamekrantje en de aansteker uit Afghanistan, hier de vlam in gekregen. Het brandde mooi en gaf ons een fijn (rust) gevoel dat we het nu echt hadden afgerond, ondanks dat we dit laatste stuk niet op de fiets hadden gedaan. 

Zondag hebben we uitgeslapen en daarna een brunch vlakbij de hostal genomen, wat aandenken gekocht, koffie gedronken, het certificaat van 800jaar San Fransico opgehaald, kaarsjes (elektrische!) aangestoken als nagedachtenis en nog wat rondgebanjerd in Santiago. Het is een rommelige, maar gezellige stad waar het lastig is om je goed te oriënteren, je komt dan ook steeds weer wat nieuws tegen.

Maandag was het dan zover, volgens planning zouden we Marja en John ontmoeten en samen gaan eten, maar helaas zij zijn halverwege gestrand. We hebben nog eenmaal de fietsen opgezadeld en een rondje gedaan in Santiago. Inclusief een foto op het plein met onze Hollandse vlag en armband, nu was er meer sfeer en we beleefden eigenlijk onze binnenkomst nu meer bewust. Wij hebben door onze eerdere aankomst besloten ook 2 dagen eerder naar Madrid te gaan, om 16.05 zouden we vertrekken, daarom ons om 15.00 op het station gemeld om de fietsen in te pakken. Het inpakken bleek helemaal demonteren, stuur, wielen, bagagedrager etc, Pequeño ! Daarna ging deze in een hoes en sealen, die pakken we dus niet meer uit voor Soest! Het was even zoeken naar een plekje want de hogesnelheidstrein heeft geen fietsstalling natuurlijk, maar samen met nog een fiets stonden we nu achter de cabine van de machinist, eerst achterin maar halverwege ging de trein koppelen en stonden ze ergens in het midden, wij zelf reden toen achteruit :-)
 De trein reis bracht ons langs mooie landschappen, het begon met bergen, tunnels, bruggen en gigantische dalen, het lijkt trouwens wel of ze overal bezig zijn met wegen en tunnels, wat een activiteiten aan de infra. Ook kwamen we langs oude lege stationnetjes, landerijen en hoe dichter bij Madrid hoe vlakker het werd en minder bossen en bomen trouwens ook. Moeten we ons in Madrid maar even zien te redden met de benenwagen en  metro. Hier gaan we ons even 3 dagen vermaken, we hadden nog een keer een lang weekend in het hoofd dus dat hoeft dan niet meer. We verblijven in een Ibis Budget, prima!

Nos vemos