Dag 33 Pallas de Rei

Countdown

Amay, we voelden ons vandaag een soort geit, klimgeit!
De keuze om in Sarria te stoppen bleek weer een goede. Niet alleen was de kamer en de avond goed, ook het ontbijt was extremos uitgebreid, sapjes, Fruitos, broodjes en yoghurt te kust en te keur, mucho Bueno. 

De bicyclettes  stonden keurig op ons te wachten in de garage en de automatische deur ging ook nog open, dus we mochten ons weer bewijzen. Zo konden we weer fris beginnen, volgens meneer Clemens Sweerman (die van de 3 boekjes) begonnen we aan een klim van 5% over 5km, gevolgd door een klim van 2km tot 8% en daarna een klimmetje! Ook goede morgen, gelukkig was het koel en wat mistig zodat het wel weer wat bijzonders had. Maar na 15 minuten stond het zweet bij ons alweer op de rug, en dat is de hele dag zo gebleven. 

Misschien morgen al in Santiago??

vervolg uitwerking op vrij 20 juni; We zaten dus in dat mooie hotel in het centrum, reden weer door de winkelstraat over het gemarkeerde camino pad, blijken Fre en Annie (die ook bij ons in het hotel zaten) de markering bij de brug gemist te hebben dus die waren nog eens 10 minuten aan het zoeken geweest. Hierdoor begonnen we samen aan de eerste klim net buiten Sarria en hebben de hele dag samen gezwoegd. We kwamen elkaar steeds weer tegen, bij een klim, bij de koffie maar ook weer aan ons eindpunt van de dag in Pallas.

Het was echt een zware dag, we hebben maar 47km gedaan die dag, onze commentator Gert had weer gelijk er zouden nog genoeg 'kuitenbijters' komen tot op het eindpunt. Goed dat we alles niet helemaal van te voren wisten ;-) we dachten toen nog dat na de grote bult van 1350m we rustig verder relaxed op het eindpunt af zouden rijden, Sorpresa (verrassing) niet dus. De omgeving was wel weer anders als voorheen, de gedachte dat Spanje droog is wordt hier gelogenstraft, mooi groen, diverse akkers en veel groen en bomen, die akkers komen we op terug! Na 15km waren we bij een koffiepunt, lijkt vroeg, maar we waren er aan toe en hebben even in de zon zitten uitzweten en ons weer opgeladen voor het volgende deel. Wel leuk als je met meerdere groepjes klimt, ieder heeft zijn sterke kanten en momenten. De een durft niet te snel te dalen maar klimt weer heel sterk en omgekeerd, de diesels die maar door gaan en de wat zware en altijd lachende Spanjaard met helm en schreeuwend geel shirt die langzamer gaat, maar die telkens weer bijtrekt. 

Wij zaten blijkbaar net in de tijd dat de vliegen even buiten mochten spelen, gatver wat een vliegen tijdens die klimmen. De boeren hadden blijkbaar net lekker gemest en er zaten er op een gegeven moment zoveel op Fenna's rug dat haar shirt bijna zwart was. Gelukkig raakte je ze tijdens de afdaling wel weer even kwijt maar we hebben er bijna een uur lang van 'genoten', niets hielp. Na de super gave afdaling naar Portomarin waren ze verdwenen. Na het water begon de klimpartij alweer. In Palas de Rei waren wij het beu. Annie en Fre wilden donderdag in Santiago aankomen en voelden zich nog fit om een paar km door te gaan, pfffff wij niet en dachten er toen nog over om over de laatste 80km rustig nog 2 dagen te doen.

Hebben we daar wat rondgelopen, net een kamer bij een pension geboekt en zitten aan de cola. Komen onze Belgische vrienden aangefietst voor een stempel, maar zij hadden nog eens 15km meer gedaan omdat ze de vorige dag eerder waren gestopt. Kortom het werd weer een gezellige avond.

bon Dias!