Dag 21 de Pyrineëen over.

6 Juni Lang zal ze leven, lang zal ze leven, op de hoge, op de hoge Navarraroute

Van het hotel Camou was weliswaar het restaurant fermee toujours, maar de chambres waren bien ingericht et ils ont bon lits aussi. Toiletpapier sont mooie slingers aussi! Na de wekker werden natuurlijk eerst felicitations gedaan et donner Fenna une petit cadeau. 

En jawel, apres hebben we vanmorgen vroeg ontbeten en om 08.45 de lang verwachte en gevreesde El Passo de Navarra aangevallen. De eerste kilometers was het een makkie, als je de klimmetjes niet mee rekende en we hadden dan ook wel weer une Kaffee verdiend in Valcarlos, dat was voorlopig ons derniere Kaffee. 

Na die 10km, olala il fait serieusement . Na een vals plat volgde de haarspeldbochten waar ik als motorrijder altijd zo blij van wordt, maar Fenna werd steeds stiller, maar bleker kon ik niet zeggen :-) 
Het was 3 uur zwoegen met prachtige vergezichten, snelle auto's, dikke vrachtwagens, motoren, campers, vliegen die gezellig meevlogen, watervalletjes, zweet, wind, enkele lotsgenoten op de fiets en steeds meer persons a pied!
Maar toen we eenmaal boven waren en de (tegen)wind ons bijna omver blies wisten we dat we er waren en dat we ook deze barrade hadden overwonnen.

De top was kaal en erg winderig en na wat foto's en een praatje met Han en Hilda zijn we doorgereden naar Roncevalles, voor een heerlijke lunch en het dikke stempel in de door Nederlanders bemande herberg. De zon scheen heerlijk en we hadden onze helmpjes weer eens opgezet en zijn een paar kilometer doorgefietst, nou ja afgedaald hiha naar Espinal waar we nu in een auberge (ouderen)jeugd-herberg zitten, voor 12,- p.p. incl. wifi. Al met al een prima dag, zeker toen we even in de plaatselijke bakker wat gehaald hadden, even in de zon zaten en toch maar doorliepen omdat het ging regenen, en dat doet het nu en dan nog steeds. Maar wij zitten (encore!) binnen!

Adios, ik moet na aan mijn Spaans gaan werken, dus pas maar op, Bonne noches!